wtorek, 23 lutego 2021

Powrót syna marnotrawnego

 
Ikona przedstawiająca powrót syna marnotrawnego jest symbolem słabości człowieka przed pokusami świata doczesnego. Młodszy syn nie zważając na nic wziął część majątku i opuścił rodzinny dom. Wszystko jednak bardzo szybko roztrwonił żyjąc ponad stan. Nie mając już żadnego majątku, żył w coraz większym ubóstwie. Przyznając się do błędu postanowił wrócić do domu, aby służyć ojcu. Kiedy tylko wypatrujący swojego syna ojciec zobaczył, że ten wraca do domu rzucił mu się w ramiona, ucałował i zaprosił na ucztę. "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". Starszy z synów wracając po ciężkim dniu w pracy nie mógł pogodzić się, że ojciec organizuje ucztę na cześć rozrzutnego młodszego syna. Można stwierdzić, że Bóg mimo sprzeczności społeczeństwa jest miłosierny dla każdego z nas, przebacza, pociesza i podnosi na duchu.

Św. Charbel

 
Jusuf Antun Machluf urodził się 8 maja 1828 roku w Libanie. Już od najmłodszych lat wyrażał chęć do posługi Panu Bogu, a w wieku 23 lat uciekł z domu, aby służyć w Klasztorze św. Marona, przyjmując jednocześnie imię zakonne Charbel. W 1853 roku został wysłany na studia teologiczne po ich ukończeniu przyjął święcenia kapłańskie. Ojciec Szarbel wrócił do klasztoru, aby przenieść się do znajdującej się w pobliżu pustelni pod wezwaniem Piotra i Pawła. W pustelni spędził swoje życie, żyjąc w odosobnieniu. Podczas odprawiania mszy świętej niespodziewanie dostał udaru mózgu. Zmarł w wigilię Bożego Narodzenia 1898 roku, a nad jego pochówkiem pojawiło się tajemnicze światło, widoczne w całej dolinie, które świeciło przez 45 nocy. Po kilku miesiącach okazało się, że ciało ojca Charbela jest w doskonałym stanie, zachowało elastyczność i temperaturę ciała osoby żyjącej, mało tego wydzielało ciecz określaną jako pot i krew.

sobota, 4 lipca 2015

Dyptyk Ikona Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny








św. Szymon Apostoł

Św. Szymon Apostoł został w Ewangelii wymieniony trzy razy. Nadano mu przydomek Kananejczyk, co może oznaczać "gorliwy". Prawdopodobnie wyróżniał się wśród Apostołów prawością i surowością w zachowywaniu prawa mojżeszowego. Średniowieczne żywoty świętych podają, że został przecięty piłą na pół.
W ikonografii św. Szymon Apostoł przedstawiany jest z krótkimi siwiejącymi włosami. Jego atrybutami jest księga, piła a także zwinięty zwój.

Ikona św. Doroty z Cezarei

Za panowania cesarza Dioklecjana, kiedy to prześladowano chrześcijan Dorota została skazana na śmierć. Stanowczo wyznawała swoją wiarę w obliczu zagrożenia. Prowadzona na śmierć modliła się: „Dzięki Ci składam, Przyjacielu dusz, że raczyłeś mnie powołać do swojego raju, do Twoich ogrodów niebieskich”. Modlitwę usłyszał Teofil, który był młodym poganinem. Mężczyzna szydził z Doroty „Żegnaj, oblubienico Chrystusa i przyślij mi jabłek albo róż z ogrodu swojego Oblubieńca”
Święta odpowiedziała mu: „Tak też zrobię”. Podczas ostatniej modlitwy pojawiło się dziecko, które trzymało piękne kwiaty i owoce. Te wydarzenie wpłynęło na Teofila. Nawrócony, postanowił oddać życie wyznając swoją wiarę.

W ikonografii św. Dorota przedstawiona jest młoda kobieta w królewskim stroju. Posiada atrybuty: trzy dorodne jabłka i trzy róże. W dłoni trzyma miecz,, którym została ścięta.

czwartek, 30 sierpnia 2012

Św. Jan Chrzciciel

Jan Chrzciciel był synem kapłana Zachariasza i Elżbiety. Jego szczególne posłannictwo zwiastował Archanioł Gabriel. Herod II został pouczony przez Jana Chrzciciela "Nie wolno ci mieć żony twego brata" (Mk 6, 18). Zezłoszczony król go aresztował. Herod podczas uczty zachwycił się tańcem Salome. Obiecał spełnić jedno jej życzenie. Za namową matki zażądała głowę proroka. Głowę Jana Chrzciciela przyniesiono na misie dla Salome. 
W ikonografii ukazywany jest jako zwiastun ze skrzydłami.